ΘΕΑΤΡΟ

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙΣ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ

4 μονόλογοι για όσα είναι αβάσταχτα απαραίτητα στην ίδια πόλη

 Γράφει η Αλεξάνδρα Αγγελοπούλου, Δημοσιογράφος- Συγγραφέας

Παρακολουθώ θέατρο εδώ και καιρό. Όμως αρθρογραφώ για παραστάσεις μόνο όταν πιστεύω ότι αξίζουν. Έτσι, σκέφτηκα πως είναι καθήκον μου να σας ενημερώσω πως αξίζει μια Πέμπτη του Μάρτη να βρεθείτε στο θέατρο Altera Pars στις 21:15.

Θα έχετε μια ώρα μπροστά σας για να απολαύσετε τέσσερις μονολόγους για όσα είναι αβάσταχτα απαραίτητα σε αυτήν την πόλη, σε αυτήν την ζωή. Όπως δήλωσε και η θεατρική σεναριογράφος Γεωργία Δρακάκη: « Η παράστασή μας προσπαθεί να μιλήσει για την πόλη, τους ανθρώπους της πόλης, τις τσακισμένες τους καρδιές, την δυσκολία ένταξής μας σε μια κοινωνία, αλλά και την ανάγκη μας να ανήκουμε κάπου. Αισθάνομαι ότι είναι ανάγκη η τέχνη να υφίσταται αυτές τις στιγμές.»

Από πλευράς μου, σας υπόσχομαι ότι δε θα βαρεθείτε και πολλοί ίσως ταυτιστείτε με τις τέσσερις διαφορετικές προσωπικότητες, που βιώνουν ένα διαφορετικό βράδυ μα στην ίδια πόλη. Εξάλλου πόσο αντικρουόμενες είναι οι ζωές μας κάτω από τον ίδιο χαρούμενο ή θλιμμένο ουρανό;

Μέσα από τα κείμενα της Γεωργίας Δρακάκη γίνεται μια ενδοσκόπηση στην ψυχολογία ανθρώπων του σήμερα που αγωνιούν, που διψούν να ζήσουν μα πολλές φορές εγκλωβίζονται από τις κοινωνικές επιταγές και τα πρότυπα του καθωσπρεπισμού. Με μαεστρία κατορθώνει να αναδείξει τα πικρά της κοινωνίας του σήμερα, που μας μιλά για ελευθερία μα πολλές φορές μας πνίγει στα πλαίσια της καλής εικόνας. Πλάθει μια Ιστορία φτιαγμένη από μικρούτσικες ιστορίες ανθρώπων.

Η σκηνοθεσία του Αντώνη Morgan Κωνσταντουδάκη δίνει φτερά στους μονολόγους και κρατά την προσοχή του θεατή ζωντανή καθώς οι ηθοποιοί, που βρίσκονται όλη την ώρα στη σκηνή, δένουν αρμονικά και αποπνέουν μια αίσθηση φιλικότητας και αρμονίας.

Τελικά είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο να πέφτεις για ύπνο τα ξημερώματα και μπορείτε να το διαπιστώσετε και μέσα από την θεατρική παράσταση που περιμένει να σας μαγέψει.

Ταυτότητα Παράστασης:

Το Καλύτερο πράγμα στον Κόσμο είναι να Πέφτεις για ύπνο τα Ξημερώματα

Κείμενο: Γεωργία Δρακάκη

Σκηνοθεσία: Αντώνης Morgan Κωνσταντουδάκης

Παίζουν (αλφαβητικά): Αγγελική Αγγελάκη, Μιχαέλα Δάβιου, Άντα Κουγιά, Γιώργος Λιάκος, Χάρης Μαυρουδής

Μουσική: Μανώλης Φάμελλος

Σκηνογραφία/Ενδυματολογία: Γιώργος Τρικκαλιώτης

Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης

Φωτογραφίες/Αφίσα: Παναγιώτης Γιαννούτσος (taph team)

Χορηγοί Επικοινωνίας: Olafaq.gr, Η Πόλη Ζει

Χορηγός: Occhio Papavassiliou

Κάθε Πέμπτη του Μαρτίου

Θέατρο Altera Pars,στον Κεραμεικό

Mεγ. Αλεξάνδρου 123, Κεραμεικός

Τ: 2103410011

Στις 21:15

Εισιτήρια: Τιμές Εισιτηρίων: 15 ευρώ (κανονικό), 10 ευρώ (φοιτητικό & ομαδικά, άνω των 10 ατόμων), 8 ευρώ (ΑΜΕΑ/Ανέργων/Ατέλειες)

"Σπάζοντας τον τέταρτο τοίχο",

(μιλάμε με θεατρικούς όρους για ότι ζούμε )

Γράφει η Χρύσα Αλεξάκης

Ο «τέταρτος τοίχος» είναι όρος, θεατρικός και κινηματογραφικός. Περιγράφεται ως μια νοητή επιφάνεια η οποία «οριοθετεί τη θεατρική ή κινηματογραφική δράση σε σχέση με τον θεατή που την παρακολουθεί. Αν θεωρήσουμε ότι οι ηθοποιοί είτε στο θέατρο είτε στον κινηματογράφο βρίσκονται ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους, οι τρεις από αυτούς είναι πραγματικοί και ο τέταρτος είναι “διάφανος” ως προς τον θεατή, επιτρέποντάς του να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα, και “αδιαφανής” ως προς τους ηθοποιούς οι οποίοι αγνοούν την ύπαρξη του κοινού».

Στις τηλεοράσεις και τα βίντεο που κυκλοφορούν από τις σεισμόπληκτες πόλεις, τα σπίτια που αποτυπώνονται είναι «διάφανα».... Εκατομμύρια χρήστες του Διαδικτύου ή τηλεθεατές μπορούν να διακρίνουν τα ίχνη μιας κατεστραμμένης κανονικότητας. ανάκατα με στάχτες και μπάζα....

ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΟΜΩΣ ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ...

Ο «τέταρτος τοίχος» στο θέατρο διαχωρίζει τον δραματικό κόσμο των ηρώων από τον πραγματικό του κοινού. Πόσο όμως μακριά η κοντά είμαστε εμείς; Πόσο απέχει η δική μας ασφαλής πραγματικότητα και πως μπορούμε να συμμετέχουμε σε αυτό το δράμα σε εξέλιξη, εκατομμυρίων ανθρώπων, που ψάχνουν τους δικούς τους ανθρώπους κάτω από τα συντρίμμια; Όταν το τοίχος πέφτει και μοιραζόμαστε το προσωπικό δρομολόγιο του άλλου, άλλοτε εν γνώσει του κι άλλοτε εν αγνοία του, μπορούμε να μιλήσουμε για «αλληλεπίδραση»; Εκείνοι προσπαθούν να στείλουν την έκκληση τους σε εμάς, και εμείς συμπάσχουμε «αόρατοι». Ο διαφανής - αδιαφανής «τέταρτος τοίχος» μετακινείται, το συναίσθημα κυριαρχεί, η συγκίνηση αυξάνεται, και ο θυμός το ίδιο, κι εμείς μένουμε σε λόγια κι επιθυμίες ....

Στο θέατρο ο «τέταρτος τοίχος» καταλύεται από άποψη, του συγγραφέα ή του σκηνοθέτη. Ας σπάσουμε τον "τέταρτο τοίχο " ουσιαστικά στην ζωή ...Και να περάσουμε σε "διάδραση" που λέμε και στο θέατρο ...Μην μένουμε μόνο θεατές. Είναι βαρύς ο όρος Deus Ex Machina από την Αρχαία ελληνική τραγωδία (ο από μηχανής θεός), αλλά μπορούμε να κάνουμε κάτι λιγότερο.

breaking the fourth wall = γκρέμισμα του "τέταρτου τοίχου" και κάνουμε Interactive = Διαδραστικό... ( βλεπε Interactive theatre)

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΡΑΝΑ

Αν μπορείς να αυτοσαρκαστείς φαίνονται όλα πιο εύκολα

« Μια γυναίκα Ντερμπεντέρισσα» με μότο το ένα γέλιο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα στο θέατρο Αργώ.»

Συνέντευξη στην ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ,

Δημοσιογράφο-Συγγραφέα

Η Κατερίνα Βρανά, μετά από έναν μήνα δοκιμής νέου υλικού και με την πολύτιμη βοήθεια του κοινού, είναι έτοιμη να παρουσιάσει την καινούρια solo stand-up comedy παράστασή της κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 στο  Θέατρο Αργώ. Για καλή μου τύχη κατάφερα να τις αποσπάσω μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη μεταξύ παραστάσεων και ταξιδιών.

• Ομολογώ ότι, αν με ρώταγαν: πες μου ένα διάσημο άτομο που διακρίνεις για την θετικότητα του; Θα απάνταγα με την πρώτη Κατερίνα Βρανά.  Όμως θα ήθελα να ξέρω και από που πηγάζει αυτή η αισιοδοξία. Έχεις κάποια κινητήριο δύναμη. Για εσένα πιο είναι το πιο δυνατό άτομο που γνωρίζεις;

Όταν με ρωτάνε, ποια είναι η κινητήριος δύναμή μου; απαντάω πάντα το χιούμορ. Δεν έχω εξάλλου ιδέα τι να πω. Νομίζω όμως ότι η πραγματική μου δύναμη βρίσκεται στην οικογένεια μου. Το στενό μου περιβάλλον τα παίρνει όλα κάπως πιο ελαφριά με χιούμορ και θετική σκέψη. Είναι ενθαρρυντικό αυτό. Να φανταστείς η θεία μου είχε καρκίνο για δώδεκα χρόνια και δε το έβαζε κάτω. Είχε πάντα την πιο θετική διάθεση. Οπότε η θεία μου και στη συνέχεια η μαμά θεωρώ ότι είναι τα πιο δυνατά άτομα που γνωρίζω.

• Από τα γεγονότα ο κόσμος σε χαρακτηρίζει σίγουρα αισιόδοξη και δυναμική. Εσύ τι θα προσέθετες;

Υπερβολικά σέξι… (λέει και σκάει στα γέλια). Πλάκα κάνω. Δυσκολεύομαι να δώσω μόνο έναν γιατί δίνω πολλούς συχνά. Δε ξέρω ίσως είμαι δυναμική. Με αποκαλούν φουντωτή, λόγω μαλλιού. Ας κρατήσουμε αυτό.

• Είχες μια μεγάλη περιπέτεια υγείας στη ζωή σου αλλά εσύ βγήκες νικήτρια, όχι μόνο επειδή επέζησες, αλλά επειδή κάνεις ότι έκανες και πριν. Είναι κομμάτι της κοσμοθεωρίας σου το χαμογελάμε και προχωράμε. Από κάτι κακό βγαίνει κάτι καλό;

Χμμμ. Στην κοσμοθεωρία μου είναι ότι το «ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα» είναι λάθος. Για μένα ισχύει ότι το ένα γέλιο την ημέρα τον κάνει πέρα το γιατρό. Αν μπορείς να γελάσεις πραγματικά με την ψυχή σου έστω μια φορά τη μέρα κάνεις καλό στην ψυχική και σωματική σου υγεία. Σίγουρα δεν είναι εύκολο αλλά κάνει καλό.

• Δε μπορούν όλοι να το κάνουν αυτό. Αλλά αν έβλεπαν από αυτή τη σκοπιά τα στραβά ίσως ήταν πιο ευτυχισμένοι. Εσύ τι συμβουλεύεις τον κόσμο με αναπηρία;

Θα απαντήσω πάλι με γνώμονα το χιούμορ. Το κλειδί είναι να μην παίρνεις τον εαυτό σου τόσο πολύ σοβαρά. Ένα από τα βασικά μειονεκτήματα της Ελλάδας είναι η ατελείωτη σοβαροφάνεια που έχουμε και η έλλειψη αυτοσαρκασμού. Αν μπορείς να αυτοσαρκαστείς ή να γελάσεις με σένα δε λύνεις το πρόβλημά σου αλλά το βλέπεις από άλλη σκοπιά και φαίνονται όλα πιο εύκολα.

• Πέρα από το να χαμογελάς και να σκορπίζεις άφθονο ποιοτικό γέλιο τι άλλο κάνεις ως Κατερίνα; Κάτι που να σε γεμίζει θέλω.

Λατρεύω το καλό και μπόλικο φαγητό. Μπορώ να τρώω ατελείωτα. Ένα καλό φαγητό μπορεί να με κάνει πάρα πολύ χαρούμενη.

• Είναι εύκολο για μια γυναίκα ακόμα και στις μέρες μας να είναι δυναμική, έξυπνη, αλανιάρα και θαρραλέα; Δηλαδή ντερμπεντέρισσα; Και οι άλλοι πως τη αντιμετωπίζουν;

Κοιτώντας πίσω μου την ιστορία θεωρώ ότι πιθανώς διανύουμε την καλύτερη περίοδο του γυναικείου φύλου. Φυσικά έχουμε ακόμα θέματα να λύσουμε και δρόμο μπροστά μας αλλά βλέπω τα πράγματα πιο θετικά και στο πρακτικό κομμάτι. Πριν χρόνια δεν είχαμε παυσίπονα στην έμμηνο ρύση ούτε τα ανάλογα προϊόντα υγιεινής. Έπρεπε οπωσδήποτε να παντρευτούμε αλλιώς δεν είχαμε υπόσταση. Οι άντρες της οικογένειας όριζαν αν θα δουλέψουμε, θα σπουδάσουμε ή θα κάτσουμε σπίτι. Τώρα είμαστε ανεξάρτητες. Έχουμε δικαίωμα επιλογής. Οπότε είναι πιο εύκολο να είναι μια γυναίκα δυναμική, έξυπνη, αλανιάρα και θαρραλέα. Προφανώς όπως όλες μπορεί να εισπράξει σεξισμό αλλά βρίσκεται σε καλύτερη θέση από ότι παλιά και θα βρει και συμμάχους.

• Η νέα σου παράσταση θίγει πληγές της ελληνικής κοινωνίας που βυθίζεται ακόμα σε στερεότυπα και προκαταλήψεις. Έχεις κάποιο μαγικό ραβδάκι για να τα αποτινάξουμε;

Ναι θα θίξω τα κακώς κείμενα της Ελλάδας αλλά θα εστιάσω σε ότι με προβληματίζει αυτό το διάστημα ως γυναίκα, ως ανάπηρη, ως Κατερίνα. Με χιούμορ θα απαντήσω πάλι όλα δείχνουν καλύτερα. Ο καθένας μας έχει τις δικές του εμπειρίες και αντιμετωπίζει τις καταστάσεις διαφορετικά. Δε μπορώ να δώσω γενική συμβουλή μπορώ όμως να πω ότι πρέπει να κοιτάξουμε πόσο στενά είναι τα περιθώρια που έχουμε βάλει στους εαυτούς μας ειδικά με βάση το φύλο.

• Έχεις ζήσει στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Αγγλία. Εντόπισες έντονες διαφορές ή και ομοιότητες με την Ελλάδα;

Νομίζω είμαστε λίγο πίσω σε πνευματική εξέλιξη εξαιτίας της τουρκοκρατίας. Αυτά τα τετρακόσια χρόνια δεν μας άφησαν να εξελιχθούμε όπως οι άλλοι λαοί της Ευρώπης. Όταν γύρισα από την Αγγλία κατάλαβα πόσο καχύποπτοι είμαστε ως λαός και αυτό δε βοηθά στις σχέσεις και τις συνεργασίες. Είναι ο καθένας για τον εαυτό του, στον μικρόκοσμο ενός χωριού. Μας νοιάζει τι θα πει ο απέναντι ακόμα και αν δεν τον εκτιμάμε ή πιστεύουμε ότι θα μας τη φέρει. Τέλος έχω να πω ότι αντιμετώπισα και εκεί σεξισμό σε συμπεριφορές.

• Όντως στην Αγγλία; Δε θα το περίμενα αυτό.

Ναι είναι πολύ πιο μπροστά νομοθετικά από εμάς όσον αφορά τα δικαιώματα των γυναικών και σε παροχές αλλά μου έχει τύχει να μου φωνάζουν διάφορα στο δρόμο, να μην απαντήσω και να μου μιλήσουν χυδαία ή να με ακολουθούν με το αμάξι. Εδώ αυτό ομολογώ δε μου έχει συμβεί.

• Βλέπουμε ότι πολλοί διάσημοι, προσπαθώντας να περάσουν μηνύματα στον κόσμο, γράφουν βιβλία ή γυρίζουν ντοκιμαντέρ. Θα δούμε κάτι τέτοιο από εσένα;

Πέρασα μια μεγάλη περιπέτεια υγείας ύστερα από εκείνο το ταξίδι στη Μαλαισία όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι. Θα ήθελα να γράψω ένα βιβλίο σχετικά με αυτό γιατί σε παράσταση μίαμισης ώρας δε χωράει όλη μου η εμπειρία. Αλλά δεν έχω να δηλώσω κάτι σίγουρο. Έχω σκεφτεί πως θα ήταν τέλειο να κάνω ένα ντοκιμαντέρ με ότι μου συνέβη. Θα χρειαστώ χρόνο, διάθεση και χρήματα όμως.

• Τέλος δώσε μου ένα μήνυμά σου  στον κόσμο. Έτσι για να μπορεί να παλέψει το σήμερα, το τώρα, το αύριο!

Η ζωή μπορεί να έχει πολλά άσχημα, αλλά όταν μας δίνει σ_ _ _ά καλό είναι να κάνουμε κοπριά, γιατί κάνει το έδαφος γόνιμο. Έτσι εξελισσόμαστε, κάνουμε γόνιμη τη ζωή μας όταν από κάτι κακό βγάζουμε το καλό. Φιλιά σε όλους και όλες. Και μη ξεχνιόμαστε πάντα με χιούμορ.

Σ.Σ.: Τον Σεπτέμβριο του 2017 η Κατερίνα Βρανά έπαθε ξαφνικά διάτρηση εντέρου (και όχι σκωληκοειδίτιδα όπως είχε αρχικά ειπωθεί) στο πλαίσιο ενός επαγγελματικού ταξιδιού στης στη Μαλαισία. Στο νοσοκομείο δεν έγινε έγκαιρη διάγνωση με αποτέλεσμα να παλέψει μέχρι και με τη σηψαιμία για να σωθεί. H Κατερίνα Βρανά αρχικά έμεινε παράλυτη από τον λαιμό και κάτω, έχασε την όρασή της και πάλευε να μιλήσει, αφού η αρχική της κατάσταση οδήγησε σε σηψαιμία και σηπτικό σοκ. Το σηπτικό σοκ την έφερε τρεις φορές κοντά στον θάνατο, επηρεάστηκαν όλα της τα όργανα και μετά από 4 εγχειρήσεις και 5μηνη νοσηλεία ατρόφησαν όλοι της οι μύες. Η Κατερίνα ακολουθεί εντατικό πρόγραμμα αποκατάστασης για να ξαναμάθει να περπατάει και να ανακτήσει τη χρήση των μυών της. Σήμερα, βλέπει λίγο καλύτερα (αν και θολά), ενώ μπορεί να σταθεί για λίγο όρθια.

Καραμελίτσα κανείς;

Αυτός είναι ο τίτλος της Θεατρικής παράστασης που θα δοθεί στον Πολυχώρο ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ στις 10 Δεκέμβρη 2022 και στις 14 Γενάρη 2023. Τα κείμενα είναι της αγαπητής μας συνεργάτιδας Αλεξάνδρας Τσιλιμπάρη και την σκηνοθεσία επιμελείται ο Ιορδάνης Καλέσης.

Λίγα λόγια για την υπόθεση

Ένα απόγευμα, η Σάντρα καλεί έξι φίλες της στο σπίτι για μια έκπληξη. Στην πορεία της συζήτησης, έρχεται στο μυαλό τους μια περίεργη ιστορία που είχαν ζήσει στο παρελθόν με κάποιον άντρα και που συνήθως τέλειωνε πριν γίνει σχέση.

Η καρδιά τους όμως, είναι δοσμένη αλλού, όπως όλες κάποια στιγμή αναφέρουν χαρακτηριστικά.

Ποια είναι άραγε η έκπληξη της Σάντρας;

Πού είναι δοσμένη η καρδιά της κάθε μίας;

Περισσότερα ... στην παράσταση:

Καραμελίτσα κανείς;

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου στις 18:00

& Σάββατο 14 Ιανουρίου στις 21:15

Αλεξάνδρεια - πολυχώρος τέχνης

Σπάρτης 14, πλ. Αμερικής, Αθήνα Τηλ.: 212 100 7079

Σκηνοθεσία: Ιορδάνης Καλέσης

Παίζουν: Εύη Καρβούνη, Δέσποινα Κουντούρη, Steve Man, Brisida Ruvina, Δήμητρα Σαρρή, Αθηνά Σκουρλή, Αλεξάνδρα Τσιλιμπάρη, Ιουλία Χαλιού.

Λατρεύω το θέατρο. Αυτό θα μπορούσα να κάνω σε όλη μου τη ζωή

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Αγησίλαο Σιούνα, Personal Trainer, Ηθοποιό

Ο πολιτισμός είναι πολύ σημαντικός για τα μυαλά μας και για την υγεία μας.

Έχει παίξει σε περισσότερες από 35 θεατρικές παραστάσεις, συνεργαζόμενος με σημαντικές προσωπικότητες του θεάτρου, όπως ο Θύμιος Καρακατσάνης, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, ο Γρηγόρης Βαλτινός, ο Γιώργος Μιχαλόπουλος, ο Σπύρος Παπαδόπουλος, ο Γιώργος Παρτσαλάκης κ.α. Είναι ένας ακούραστος εργάτης του θεάτρου που μπορεί και υποστηρίζει ρόλους πολλών βαθμίδων, από την Επίδαυρο μέχρι ένα Bar Theater. Τον πρωτοείδαμε στις οθόνες μας σε διαφημιστικό σποτ της ΑΜΣΤΕΛ το 1999 και από τότε ακολουθήσαμε την πορεία του και θαυμάσαμε τις εξαιρετικές ερμηνείες του, το αξιόλογο ταλέντο του. Ο Μιχάλης Μαρκάτης είναι από τους αγαπημένους ηθοποιούς που με την καλλιέργεια και τις γνώσεις τους παράγουν πολιτισμό. Είναι παντρεμένος και πατέρας τριών αγοριών. Σε αυτό το ρόλο ζωής ο Μιχάλης Μαρκάτης δίνει μεγάλη σημασία. Είναι μαζί με την σύζυγό του την Έλενα αρκετά χρόνια και μεγαλώνουν τους γιους τους με ιδιαίτερη αγάπη.

Τον συναντήσαμε λοιπόν και του ζητήσαμε να μας μιλήσει για τον ίδιο, το θέατρο, το σινεμά και την τηλεόραση, τις επιτυχίες του αλλά και για την αγάπη του στην στρογγυλή θεά και την ΑΕΚ σε μία εφ΄όλης της ύλης συνέντευξη στις «ΣΕΛΙΔΕΣ ΔΥΤΙΚΑ».

• Πως ήταν τα παιδικά σου χρόνια; Που μεγάλωσες;

Μεγάλωσα σε μια γειτονιά της Αθήνας, στον Νέο Κόσμο. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν ανέμελα. Έχω δύο αδέρφια. Έζησα πολύ όμορφα παιδικά χρόνια με τα αδέλφια και τους γονείς μου εκεί, σε ένα διαμέρισμα. Έπαιξα πολύ, πέρασα καλά, έκανα παρέες, χτύπησα, έκανα ποδήλατο, έπαιξα μπάλα, μπάλα, μπάλα. Μας έχαναν οι γονείς μας. Ξέρεις μεγάλωσα στη δεκαετία του ΄80 που όλα ήταν απλά και πιο λιτά.

• Ήθελες πάντα να γίνεις ηθοποιός; Υπήρξε κάποιος από την οικογένειά σου που σε παρότρυνε;

Κανένας στην οικογένειά μου δεν είχε καμία σχέση με αυτό. Γεννήθηκε σε εμένα η ιδέα από τότε που πήγαινα στο Γυμνάσιο. Η αρχή έγινε με τις σχολικές παραστάσεις. Μου άρεσε η συμμετοχή σε αυτές, όλη η διαδικασία, η επιλογή του έργου, η τέχνη του θεάτρου. Η πρώτη μου επαφή ήταν με την «Ειρήνη» του Αριστοφάνη. Τι καλύτερο για ένα παιδί που δεν πολύ κατάλαβε αλλά ένιωσε το τι σημαίνει θέατρο μέσα στην ψυχούλα του. Το σημάδεψε αυτή η εμπειρία για να την κρατήσει ως αποσκευή, μεγαλύτερο πια, και να το δει σοβαρά και ώριμα. Ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί.

• Αν δεν κάνω λάθος η πρώτη σου συμμετοχή στην τηλεόραση ήταν στη σειρά «Σκορπιός» την δεκαετία του ΄90. Ωστόσο η πρώτη σου μεγάλη επιτυχία ήταν μια σειρά από διαφημίσεις της ΑΜΣΤΕΛ τη σεζόν 1999. Θεωρείς ότι αυτή η επιτυχία σε βοήθησε στη μετέπειτα πορεία σου στο θέατρο και την τηλεόραση;

Ακριβώς . Έκανα μια πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση εντελώς τυχαία δηλαδή. Προτού πάω στη Δραματική Σχολή για να γίνω ηθοποιός, στο σίριαλ «Σκορπιός», δούλευα ως βοηθός ηλεκτρολόγου. Είχα εκφράσει βέβαια το ενδιαφέρον μου για την υποκριτική. Ο Αντώνης Καφετζόπουλος και οι σκηνοθέτες και οι παραγωγοί μου εμπιστεύτηκαν και κάτι μικρά ρολάκια και ήταν πολύ γόνιμη όλη αυτή η πρώτη μου επαφή με την κάμερα και τα φώτα και όλο αυτό. Η πρώτη μου επαγγελματική δουλειά, τηλεοπτικά εννοώ, ήταν το 1999 με την διαφήμιση της ΑΜΣΤΕΛ που ήταν μια εξαιρετική επιτυχία για εκείνο τον καιρό αφού ήταν μια σειρά διαφημίσεων που κράτησε 4 με 5 χρόνια.

Ο ΘΥΜΙΟΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ

• Μίλησέ μας για την συνεργασία σου με τον αείμνηστο Θύμιο Καρακατσάνη στο «Θάνατο του Εμποράκου». Τι σου άφησε;

Ήταν μια από τις πιο ευτυχισμένες περιόδους της ζωής μου το να συνεργάζομαι με τον Θύμιο. Με τον οποίο ήρθαμε πολύ κοντά, γίναμε σαν πατέρας και γιος κάποια στιγμή, με όλα τα στραβά του, με όλες τις περιέργειές του αλλά και με όλο το ταλέντο του, με όλο αυτό που είχε να δώσει σε αυτούς που ήθελε προφανώς. Αυτό το τεράστιο πηγαίο ταλέντο που είχε μέσα στο κεφάλι του και στο κορμί του. Έμαθα τα περισσότερα που μπορούσα να μάθω ποτέ στο θέατρο κοντά του, δείχνοντάς μου παραδείγματα κάθε μέρα στην παράσταση, στην πράξη και όχι στα λόγια. Συζητούσαμε, λέγαμε τη θεωρία του πράγματος αλλά η πράξη είναι που κάνει τον ηθοποιό. Ο Θύμιος Καρακατσάνης μου έδωσε εφόδια που πιστεύω με έκαναν καλύτερο ηθοποιό. Τον έχω πάντα στην καρδιά μου, στο μυαλό μου. Σκέφτομαι πολλές φορές τι θα έλεγε και τον αγαπώ πολύ!

• Φέτος συμμετείχες στη μίνι σειρά εποχής της ΕΡΤ «Κρίσιμες στιγμές» του ομότιτλου διηγήματος της Γαλάτειας Καζαντζάκη σε σκηνοθεσία του Μανούσου Μανουσάκη. Επρόκειτο για μια πολύ ακριβή παραγωγή με σπουδαίους ηθοποιούς. Περίγραψε μας την εμπειρία σου από αυτή την συνεργασία.

Ήταν μια εξαιρετική δουλειά από όλες τις απόψεις. Από την πρώτη στιγμή της παραγωγής μέχρι τη τελευταία στιγμή του γυρίσματος νιώσαμε ηθοποιοί που κάνουν τη δουλειά τους. Ο Μανούσος Μανουσάκης είναι εξαιρετικός δάσκαλος και νομίζω ότι το αποτέλεσμα δικαίωσε τους πάντες. Ο πρωταγωνιστής μας ο Άκης Σακελλαρίου ήταν φανταστικός όπως συνήθως και όσο για τον δικό μου τον ρόλο που έκανα ένα υπαρκτό πρόσωπο, αυτόν τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Τσολάκογλου, που συνεργάστηκε με τους Γερμανούς στην κατοχή, ήταν πολύ συγκινητικό για εμένα. Το δούλεψα πάρα πολύ και είμαι πολύ περήφανος για αυτή τη δουλειά. Πρόκειται μάλιστα να δουλέψουμε πάλι μαζί με τον Μανούσο. Αποκτήσαμε μια αγάπη και μια εκτίμηση ο ένας για τον άλλο ώστε ήρθε και η επόμενη πρόταση, την επόμενη σεζόν να είμαστε μαζί στο «Κόκκινο Ποτάμι».

• Έχοντας δουλέψει για πολλά χρόνια σε θέατρο και τηλεόραση, τελικά ποιο από τα δύο προτιμάς; Θωρείς πως η τηλεοπτική σου πορεία βοήθησε αρκετά και την θεατρική σου καριέρα;

Νομίζω πως η θεατρική καριέρα εξαρτάται πια από την τηλεόραση. Στο θέμα του κοινού, στο θέμα των συναδέλφων και της ποιότητας της δουλειάς και της εκτίμησης, δεν ξέρω πόσο σημαντική είναι η τηλεόραση ώστε να δουλέψεις σε παραστάσεις που αξίζουν, έχουν ουσία και έχουν ποιότητα. Το να παίζεις σε ένα καθημερινό σίριαλ, όπως έχω κάνει πολλές φορές και δεν κατακρίνω προς Θεού κάτι τέτοιο, αφού θα έπαιζα πάλι, αλλά δεν σου δίνει δυνατότητες να παίξεις και σε μία αρχαία τραγωδία. Κατ΄εμέ δεν πιστεύω ότι συσχετίζονται αυτά τα πράγματα γιατί είναι άλλη δουλειά η μία άλλη η άλλη. Λατρεύω το θέατρο νομίζω ότι αυτό θα μπορούσα να κάνω σε όλη μου τη ζωή. Μου αρέσει πάρα πολύ ο κινηματογράφος, η τηλεόραση. Άργησα να καταλάβω, αλλά κατάλαβα πως δουλεύει όλο αυτό με την κάμερα. Ήταν πολύ σωστό αυτό που είχε πει ο Σακελλάριος , ότι η τέχνη του ηθοποιού είναι το θέατρο και το σινεμά – τηλεόραση είναι η τέχνη του σκηνοθέτη. Πάρα πολύ σωστό. Είμαστε εργαλεία για τον σκηνοθέτη στον κινηματογράφο ενώ στο θέατρο, θα έλεγα, χωρίς να παρεξηγηθεί η έννοια, είμαστε πιο σημαντικοί, πιο ουσιώδεις, πιο μεγάλες οντότητες.

• Επίσης φέτος πρωταγωνίστησες στην παράσταση 12 ένορκοι, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, του Reginald Rose, στο θέατρο Άνεσις. Πρόκειται για μία παράσταση που παίζεται για 7^η χρονιά και γνωρίζει πολύ μεγάλη επιτυχία. Τι έχεις αποκομίσει από όλο αυτό;

Εξαιρετική εμπειρία, μοναδική, φανταστικό το έργο, υπέροχη η σκηνοθέτης μας, η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη που μπορεί να διαχειρίζεται πάντα, τουλάχιστον με αυτούς τους δώδεκα και περισσότερους παραπάνω, νομίζω ότι είναι δοκιμασμένη δουλειά για αυτό έχει πάει επτά χρόνια και ετοιμάζεται για τον όγδοο. Συνάντησα αξιολογότατους συνεργάτες, έκανα φίλους, είδα κι ένιωσα ένα κοινό που να κρέμεται από τα χείλη μας, που στο τέλος της παράστασης μας χειροκροτούσαν όρθιοι, μας φώναζαν «ευχαριστούμε» και να μας βγάζουν πέντε και έξι φορές για χειροκρότημα, έντιμο, πραγματικά μέσα από την ψυχή τους και ήτανε αυτό το πιο συγκινητικό από όλα. Πέρα του ότι ήρθα σε επαφή με ένα τεράστιο κείμενο, με ένα κλασσικό κατά την γνώμη μου έργο που αντικατοπτρίζει τις κοινωνίες όλων των εποχών. Όλο τον ρατσισμό, όλο το μίσος, όλο τον επηρεασμό από τους συγγενείς παράγοντες. Είναι καταπληκτική δουλειά πραγματικά και να πάτε να το δείτε και την όγδοη χρονιά.

• Είσαι ένας πολύ όμορφος άνδρας, παρόλα αυτά έχεις τσαλακώσει πολλές φορές τον εαυτό σου για τις ανάγκες κάποιου ρόλου. Θεωρείς τελικά ότι αυτή είναι η ολοκλήρωση ενός ηθοποιού;

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τον τίτλο αλλά δεν νιώθω έτσι. Με συμπαθώ δεν μπορώ να πω αλλά όμορφος δεν με βρίσκω δεν έχει να κάνει. Η άποψή μου είναι ότι δεν είναι ο στόχος να τσαλακωθείς. Ο στόχος είναι να προσπαθείς να έρθεις πιο κοντά στο ρόλο που υποδύεσαι. Από την εμφάνισή σου μέχρι την ψυχοσύνθεση, το μυαλό και την καρδιά σου. Αυτό μου αρέσει να κάνω. Μου αρέσει να αλλάζω τα πρόσωπά μου, να αλλάζω τον τρόπο που περπατάει ο ήρωας, να νιώσω ότι ταιριάζει καλύτερα ένα σταυροπόδι διαφορετικό σε κάθε ήρωα για παράδειγμα. Είναι ευτυχία που μπορώ να το κάνω αυτό. Μου αρέσει να παίζω στο θέατρο, να τραγουδάω, να κάνω το κοινό να περνάει καλά. Από τις καλύτερες στιγμές μου ήτανε «Ο Θάνατος του Εμποράκου», του Θύμιου Καρακατσάνη, που ένιωθα πολλές φορές το κοινό με κομμένη την ανάσα να περιμένει την επόμενη ατάκα. Ήταν μοναδική – καταπληκτική εμπειρία ξαναλέω και πάλι.

• Να μιλήσουμε για μια άλλη εμπειρία στο θέατρο. «Ναπολεοντία» του Ανδρέα Στάικου;

Η «Ναπολεοντία» είναι βεβαίως ειδική περίπτωση μια ακόμα εξαιρετική δουλειά με την αγαπημένη μου φίλη και σχεδόν συνομήλικη δασκάλα που είχα ποτέ, την μοναδική Κερασία Σαμαρά που τολμάει και με βάζει και τραγουδάω και τσαλακώνομαι και δοκιμάζω πράγματα και βγαίνει το αποτέλεσμα κάθε φορά και καλύτερο. Έχουμε συνεργαστεί πέντε έξι φορές και πάντα όλες είναι με αγάπη, με μεράκι για τη δουλειά, με αυτό που μου αρέσει εμένα, με την αφοσίωση που θέλω να έχει ο συνεργάτης μου, ο σκηνοθέτης μου, ο παραγωγός μου.

• Πρόσφατα πρωταγωνίστησες στην ταινία «Υπέροχα Μόνοι» σε σκηνοθεσία Μαρίας Χελιδώνη. Θα ήθελες να έχεις κάνει περισσότερο σινεμά στην καριέρα σου;

Ήταν μια ταινία μικρού μήκους το «Υπέροχα Μόνοι»που πήγε σε διάφορα φεστιβάλ και έλαβε αρκετά βραβεία. Είμαι πολύ χαρούμενος για αυτή τη δουλειά. Δούλεψαν καλά τα παιδιά και της παραγωγής και της σκηνοθεσίας και βγήκε ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα. Ναι μου αρέσει το σινεμά, δεν μου έχει συμβεί πολλές φορές μέχρι τώρα αλλά αυτές τις λίγες το ευχαριστήθηκα δεόντος.

ΤΟ ΚΑΦΕ INTERMEDIO, Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΕΚ

• Το καφέ με τον αδελφό σου στην νέα Σμύρνη;

Έχουμε ανοίξει εδώ και τέσσερα χρόνια το καφέ INTERMEDIO. Είναι θεατρικός όρος το όνομά του και σημαίνει ένα μουσικό διάλλειμα κατά την διάρκεια μιας παράστασης. Το καφέ βρίσκεται στην Ελευθερίου 16 στην Νέα Σμύρνη, είναι all day μαγαζί. Είναι και ένας εξωγενής παράγοντας εισοδήματος για εμένα διότι έχω και οικογένεια και δεν μπορώ να στηριχθώ μόνο στα εισοδήματα από την δουλειά μου ως ηθοποιός. Τα προηγούμενα χρόνια η δουλειά του ηθοποιού ήταν λίγο επίφοβη.

• Είναι γνωστή η αγάπη που έχεις για το ποδόσφαιρο καθώς και η ενασχόλησή σου με την ποδοσφαιρική ομάδα του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Πως βλέπεις τα πράγματα στο χώρο του Ελληνικού ποδοσφαίρου όντας οπαδός της ΑΕΚ;

Είμαι ακόμα μέλος της ποδοσφαιρικής ομάδας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, υπήρξα ενεργός μια δεκαετία τουλάχιστον και κατέκτησα πρωταθλήματα, κύπελλα, έκανα ταξίδια στο εξωτερικό. Περάσαμε υπέροχα με αυτήν την φανταστική παρέα που φτιάξαμε, τώρα εδώ και μερικά χρόνια ανήκω στους παλαίμαχους. Οπότε στηρίζω την ομάδα εκτός γηπέδου. Τους αγαπώ, έχουμε γίνει μια παρέα και μας ενώνει το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Όσον αφορά την ΑΕΚ είμαι πιστός οπαδός της. Πιστεύω ότι είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ και τα αγόρια μου, τα παιδιά μου, ΑΕΚ έγιναν, δεν ξέρω πως αλλά ευτυχώς. Περνάμε κρίσεις πολλά χρόνια αλλά όταν σηκώνουμε κεφάλι έτσι λίγο, το ευχαριστιόμαστε παραπάνω. Δεν νομίζω να αλλάξει αυτό. Λυπάμαι για την κατάσταση στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, για όσα λέγονται, για όσα γίνονται, για όλη αυτή τη βρώμα και την μαυρίλα, που δεν μας αφήνει να πάρουμε την οικογένειά μας και να πάμε στο γήπεδο.

ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΑ ΤΑΛΕΝΤΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΖΗΣΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΑ

• Τι ετοιμάζεις επαγγελματικά για το μέλλον και τι θα συμβούλευες ένα νέο παιδί που θέλει να ασχοληθεί με το χώρο της υποκριτικής;

Για τον χειμώνα που έρχεται όπως προείπα θα είμαι στο «Κόκκινο Ποτάμι 2» του Μανούσου Μανουσάκη, οπότε από τον Οκτώβρη λογικά θα είμαι στις οθόνες σας. Θεατρικά θα ξεκινήσω πρόβες, αλλά δεν είναι κάτι ανακοινώσιμο. Στο Σύγχρονο Θέατρο θα είμαστε. Θα κάνω και κάποιες αφηγήσεις που έχουν ξεκινήσει από διάφορους εκδοτικούς οίκους, που είναι κάτι πάρα πολύ ωραίο, να μπορείς να ακούσεις κλασσικά και μη βιβλία.

Η συμβουλή μου προς τα νέα παιδιά είναι να κάνουν αυτό που νιώθουν ότι θα τους γεμίσει την ψυχή και την καρδιά. Δεν έχουμε χρόνο για να σπαταλάμε σε δουλειές που δεν γουστάρουμε. Σε δουλειές που μας φυλακίζουν και μας δίνουν ένα, μισό κι αυτό, μεροκάματο. Αξιοποιήστε τα ταλέντα σας. Ελαφρύνετε την ψυχή σας. Νιώστε ελεύθεροι. Προσπαθήστε να ζήσετε από αυτό. Αυτή είναι η μοναδική συμβουλή σε αυτόν τον κόσμο που μας πιέζει από παντού να βγάλουμε λεφτά, να πληρώσουμε, να πάρουμε κάρτες και να πάρουμε δάνεια. Όχι. Πρέπει να αντισταθούμε και να ζήσουμε λίγο. Ο πολιτισμός είναι πολύ σημαντικός για τα μυαλά μας και για την υγεία μας. Κρατήστε το αυτό. Διαβάστε. Δείτε παραστάσεις. Ασχοληθείτε με την τέχνη. Θα σας εξυγιάνει την ψυχή.

ΤΕΧΝΕΣ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΠΡΟΣΩΠΑ

ΙΑΚΩΒΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ, Ηθοποιός, Σκηνοθέτης, Συγγραφέας

Το θέατρο είναι ένας τεράστιος οίκος αντοχής

 Ελπίζω να προσφέρω στην κοινωνία μέσα απ’ την τέχνη μου για όσο περισσότερο καιρό μπορώ.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΓΗΣΙΛΑΟ ΣΙΟΥΝΑ, PERSONAL TRAINER- ΗΘΟΠΟΙΟ

«Στη Νέα Υόρκη το μότο των καλλιτεχνών είναι «you never know», κάντο κι εσύ δικό σου αυτό το μότο» γράφει ο Ιάκωβος Μυλωνάς σε ένα άρθρο του με τίτλο: «Η συγγραφή και το θέατρο» σημειολογώντας όσα έφερε η κρίση στις ζωές εκείνων που ασχολούνται με το γράψιμο, προτρέποντάς τους να συνεχίσουν να γράφουν γιατί ποτέ δεν ξέρουν τι μπορεί να έρθει. Αυτό από ότι μάθαμε έκανε και ο ίδιος. Δεν σταμάτησε και δεν τα παράτησε. Η ΣΑΡΩΝΙΚΟΣNEWS, μέσω του συνεργάτη της Αγησίλαου Σιούνα, το συνάντησε και θέλησε να μάθει για την προσπάθεια και την πορεία του αξιόλογου ηθοποιού.

Τα παιδικά του χρόνια ήταν: «Ανέμελα θα έλεγα. Μια αγαπημένη οικογένεια. Πολλοί φίλοι. Πετροπόλεμος, κρυφτό, κυνηγητό. Άριστος μαθητής με βραβεία. Πολύ ωραία ήταν. Μετά δυστυχώς μεγάλωσα. Αστειεύομαι», μας είπε ανοίγοντας την κουβέντα μας. Ο Ιάκωβος Μυλωνάς όταν ήταν παιδί ήθελε να γίνει πιλότος ή γιατρός. «Τελικά έγινα όλα» λέει εννοώντας ότι ως ηθοποιός έχει υποδυθεί όλους τους ρόλους. Όσο για τους γονείς του όπως μας εξομολογήθηκε δεν ήθελαν να γίνει ηθοποιός: «Όταν έφευγα από Θεσσαλονίκη για να σπουδάσω θέατρο η μαμά μου έκλαιγε και ο μπαμπάς μου έλεγε ότι θα με αποκληρώσει. Φυσικά δεν κάνανε τίποτα απ’ τις απειλές τους. Το αντίθετο με βοήθησαν πάρα πολύ και ήταν συνέχεια δίπλα μου σε ότι ζητούσα».

• Έχεις παίξει σε τηλεοπτικές σειρές όπως: «Μαρία η Άσχημη», «οι Στάβλοι της Εριέττας Ζαΐμη», «Ιδιαιτέρα για κλάματα», «Κόκκινο δωμάτιο» κλπ. Πως βλέπεις τα πράγματα στην τηλεόραση σήμερα; Θα επέστρεφες γιατί κάτι που θα θεωρούσες ενδιαφέρον;

Γίνονται πολύ καλές σειρές πλέον αλλά συνεχίζουν οι ηθοποιοί να παίρνουν ψίχουλα. Αν μου γινόταν μια καλή πρόταση θα το σκεφτόμουν.

Η ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

• Τον Δεκέμβριο του 2018 σκηνοθέτησες και πρωταγωνίστησες στο έργο «Η ζωγραφιά του θεού» ένα έργο για ένα κορίτσι ΑΜΕΑ που άλλαξε τον κόσμο. Ήταν μια βαθειά συγκινητική ιστορία που αγαπήθηκε από το κοινό. Μίλησε μας για όλη αυτήν την εμπειρία.

Πριν απ’ αυτό με καλούσαν σε κάποιους συλλόγους ΑΜΕΑ να παρακολουθήσω διάφορες εκδηλώσεις που κάνανε τα παιδιά. Έβλεπα το κοινό να τα χειροκροτεί μ’ ένα θλιμμένο βλέμμα και να τα λυπούνται. Ήθελα να γράψω ένα έργο που να τα θαυμάζουν και να χαίρονται που τα βλέπουν. Έτσι ξεκίνησα. Το αποτέλεσμα δικαίωσε κάθε προσδοκία μου. Δείξαμε ότι τα παιδιά με αναπηρία δε διαφέρουν καθόλου απ’ τα υπόλοιπα παιδιά. Άλλωστε κάποιον το καθιστάς ανάπηρο μόνο αν του κλείσεις τις ράμπες και τις υλικές και τις ψυχολογικές.

• Αληθεύει πως θα γίνει ταινία σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλογερόπουλου και θα πρωταγωνιστείς ;

Ναι. Έχουν γίνει τα γυρίσματα και βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο της επεξεργασίας. Ελπίζω πολύ σύντομα να είναι έτοιμη.

• Από το 2018 έχεις το δικό σας θεατρικό εργαστήρι στο αγαπημένο σου Παλαιό Φάληρο δίπλα στη θάλασσα. Μάλιστα, προτρέπεις, όσους θέλουν να ασχοληθούν με την τέχνη, να έρθουν στο χώρο για να κάνουν τη ζωή τους όνειρο και το όνειρο τους πραγματικότητα! Μίλησε μας για αυτό το εγχείρημα;

Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα. Ένας χώρος μάθησης, παιχνιδιού, δραματοθεραπείας για όλες τις ηλικίες. Ανεβάζουμε παραστάσεις και περνάμε τέλεια. Είμαστε οικογένεια πλέον.

• Όλα τα έργα σου θίγουν κοινωνικά θέματα και έχουν βραβευτεί από την Unesco Πειραιώς και Νήσων. Μίλησε μας για όλο αυτό. Είναι κάτι που σε κάνει να νιώθεις υπερήφανος;

Είναι πολύ συγκινητικό όταν ένας τόσο μεγάλος οργανισμός αναγνωρίζει την προσπάθεια σου και σε βραβεύει. Φυσικά με κάνει να νιώθω υπερήφανος και για μένα αλλά και για τους συνεργάτες μου. Ελπίζω να προσφέρω στην κοινωνία μέσα απ’ την τέχνη μου για όσο περισσότερο καιρό μπορώ.

• Έχει χρειαστεί πολλές φορές να τσαλακώσεις την ωραία σου εικόνα. Αυτό σε ωφέλησε ή έβλαψε την καριέρα σου;

Πάντα με ενδιέφερε να είμαι καλός ηθοποιός όχι όμορφος. Θα ακολουθήσω το ρόλο μου πιστά και θα υποδυθώ τον χαρακτήρα που μου δίνετε είτε είναι ευπαρουσίαστος είτε όχι. Εκεί είναι όλη η μαγεία στο να είσαι ηθοποιός.

• Έχεις γράψει, παίξει και σκηνοθετήσει θεατρικά έργα που έχουν παρουσιαστεί με επιτυχία. Από την άλλη έχεις πρωταγωνιστήσει σε έργα μεγάλων θεατρικών συγγραφέων όπως ο Σαίξπηρ, Πιντερ, Μπρεχτ. Τελικά ποια ιδιότητα από τις τρεις προτιμάς περισσότερο;

Τα προτιμάω όλα. Μακάρι να είχα δέκα ζωές να έκανα όλους τους ρόλους που υπάρχουν. Έχω μία ζωή αλλά με τους ρόλους που κάνω είναι σαν να έχω χίλιες. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια. Σαν ηθοποιός νιώθω σαν παιδί. Σαν σκηνοθέτης νιώθω σαν μπαμπάς. Σαν συγγραφέας νιώθω σα μαμά που δίνει ζωή. Οπότε όλοι οι συνεργάτες είναι τα αδέλφια μου. Μια οικογένεια.

• Η συμμετοχή σου στην ταινία της Disney ''Greek Freak'' πως ήταν;

Καταπληκτική εμπειρία. Καταπληκτική παραγωγή. Μας φέρθηκαν τέλεια. Υπέροχη οργάνωση. Μακάρι να ήταν έτσι και οι Ελληνικές παραγωγές! Πέρασα πάρα πολύ ωραία!

Η ΤΕΛΕΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ

• Φέτος πρωταγωνιστείς και σκηνοθετείς την παράσταση «Η Τέλεια Γυναίκα» ένα έργο που μετατρέπει σε κωμωδία τους εφιάλτες των χαμένων ονείρων;

Ένα έργο βραβευμένο που έχει πάρει διθυραμβικές κριτικές από το κοινό κι απ’ τους δημοσιογράφους. Ένα θρίλερ μεταμφιεσμένο σε κωμωδία. Το έργο μας κατά βάση είναι θρίλερ αλλά είναι τόσο ωραία καλυμμένο με αστεία περιστατικά που νομίζεις ότι βλέπεις κωμωδία. Νομίζεις. Φυσικά η ιστορία ενός serial killer δε θα μπορούσε να είναι ποτέ κωμωδία αλλά η παράσταση μας αποδεικνύει το αντίθετο. Ένα παιδί που απλά αναζητάει την αποδοχή, τον έρωτα και να το αφήσουν να ακολουθήσει τα όνειρα του. Δε του δίνεται τίποτα απ’ αυτά. Μεγαλώνει μ’ ένα πατέρα παλαιών αρχών που του κόβει τα φτερά από πολύ νωρίς. Η αναζήτηση για την ευτυχία και το τέλειο που έχει μέσα στο μυαλό του σιγά, σιγά τον οδηγούνε σε δρόμους αδιέξοδους. Μόνο η επιρροή της ανάπηρης αδελφής του θα του αλλάξει την πορεία και θα τον κάνει να δει με άλλα μάτια την πραγματικότητα. Το θέμα με την ανθρωπότητα και το περιβάλλον δεν είναι να μάθεις να ζεις μαζί τους το θέμα πρωτίστως είναι να μάθεις να ζεις με τον εαυτό σου. Από κει πηγάζει η πραγματική ευτυχία και όχι απ’ τους άλλους. Όλα αυτά δίνονται με πάρα πολύ αστείο τρόπο. Γιατί μην ξεχνάμε τα σοβαρότερα πράγματα λέγονται στα αστεία.

• Πως βλέπεις τα πράγματα στο χώρο του θεάτρου τον τελευταίο έναν χρόνο όσον αφορά το κίνημα metoo. Θεωρείς πως έχουν γίνει βήματα προόδου;

Ναι. Πιστεύω ότι τώρα όλοι οι κάφροι που υπάρχουν στον χώρο θα φοβηθούν να κάνουν οτιδήποτε στα νέα παιδιά που προσπαθούν να βρουν τη θέση τους στο επάγγελμα. Πρέπει να βοηθάμε όλοι αυτά τα παιδιά να πετάξουν κι όχι να τους κόβουμε τα φτερά.

• Πως έχεις βιώσει μέχρι στιγμής την εποχή του κοροναϊού; Θεωρείς πως έχει πλήξει το χώρο του θεάτρου;

Τον γονάτισε. Ελπίζω στο μέλλον να γίνουν κάπως καλύτερα τα πράγματα. Αν και όποτε το λέμε αυτό κάτι γίνεται στην παγκόσμια κοινότητα και χειροτερεύουν ακόμα πιο πολύ. Η απληστία ορισμένων δεν έχει όρια με αποτέλεσμα να την πληρώνουν όλοι οι υπόλοιποι.

• Ποια συμβουλή θα έδινες στους νέους και τις νέες που θα ήθελαν να ασχοληθούν με το χώρο της υποκριτικής;

Το θέατρο είναι ένας τεράστιος οίκος αντοχής. Χρειάζεται θρησκευτική προσήλωση για να μπορέσεις να συνεχίσεις αξιοπρεπώς μέσα σ’ αυτόν. Να έχουν πίστη στα όνειρα τους και να μην παραμυθιάζονται από κανέναν.

WHO IS WHO

Ο ΙΑΚΩΒΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη σχολή ''Κάρολος Κουν'' με υποτροφία. Έχει κάνει σπουδές χορού, κλασικής κιθάρας και φωνητικής. Είναι Αριστούχος απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, ΕΚΠΑ, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια σωματικού θεάτρου και σεμινάρια όσον αφορά στο Ιταλικό και το Αγγλικό θέατρο. Έχει γράψει οχτώ θεατρικά έργα που έχουν παρουσιαστεί με επιτυχία. Έχει άδεια διδασκαλίας απ’ το Υπουργείο Πολιτισμού. Έχει διδακτική εμπειρία (σε ανώτερη δραματική σχολή, στο θέατρο των αλλαγών και σε θεατρικά εργαστήρια) στην υποκριτική, αυτοσχεδιασμό και θεατρικό παιχνίδι. Έχει διατελέσει ραδιοφωνικός παραγωγός στο δημοτικό ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης και Πειραιά. Πήρε μέρος σε διάφορες κινηματογραφικές παραγωγές και σε πολλά σήριαλ. Έπαιξε στην Επίδαυρο σε πολλές παραγωγές του Θεάτρου Τέχνης και έχει πάρει μέρος σε πάρα πολλά θεατρικά έργα. Μέσα σ’ αυτά πρωταγωνίστησε σε έργα των Σαίξπηρ, Χ. Πίντερ, Τ. Ουΐλλιαμς, Μπ. Μπρεχτ, Ι. Καμπανέλλη, Ρέιβενχιλ κ.α. Στο Εθνικό θέατρο πρωταγωνίστησε στο έργο του Μπ. Μπρεχτ ‘‘Μπάαλ’’. Σε διαγωνισμό κειμένων που έκανε το Εθνικό θέατρο προκρίθηκε και συμμετείχε στο πρώτο στούντιο για νέους θεατρικούς συγγραφείς. Το έργο του ‘‘Η τέλεια γυναίκα’’ όπου και πρωταγωνιστούσε, επιλέχθηκε και παρουσιάστηκε σε δύο φεστιβάλ θεάτρου στην Αθήνα το 2015. Επίσης την ίδια περίοδο πρωταγωνίστησε στη θεατρική παράσταση «Μεταξωτές γυναίκες». Το 2017 έγραψε, σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στην επαναστατική κωμωδία ‘‘2047’’. Επίσης σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στο έργο ‘‘11’’ της Μ. Στρατικοπούλου. Μια ιστορία εκδίκησης για το sex trafficking. Στα τέλη του 2017 σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στο έργο ‘‘H αληθινή ιστορία της Αΐντας και του Ρανταμές’’ του Θ. Τριαρίδη που παρουσιάστηκε στο θέατρο. Το έργο του ‘‘Πρωθυπουργός για μια μέρα’’ έκανε πρεμιέρα Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2019. Το 2021 έκανε τη Θεατρική Διασκευή και Σκηνοθεσία στο υπέροχο μυθιστόρημα ‘’ Ο Αγριάνθρωπος’’ του Γιάννη Κωνσταντάτου. Το παρουσίασε στη Μουσική Βιβλιοθήκη στο Μέγαρο Μουσικής για 16 παραστάσεις.

Έχει συνεργαστεί με ονόματα όπως ο Αλέξανδρος Ρήγας, o Πάνος Κοκκινόπουλος, ο Νίκος Περάκης και ο Γιώργος Κωνσταντίνου. Όλα τα έργα του έχουν εκδοθεί και έχουν βραβευτεί από την Unesco Πειραιώς και Νήσων ενώ από το 2018 έχει το δικό του θεατρικό εργαστήρι.

Το θεατρικό του εργαστήρι
βρίσκεται στη Λεωφόρο Πο-
σειδώνος 40, Π. Φάληρο Το
έργο "Η Τέλεια Γυναίκα" παί-
ζεται τώρα στην αίθουσα Μου-
σικής Βιβλιοθήκης στο Μέγα-
ρο Μουσικής. Έκανε πρεμιέ-
ρα Παρασκευή στις 6 Μαΐου
και θα παίζεται μια φορά την
εβδομάδα μέχρι τις 18 Ιουνίου.
Για πληροφορίες και εισιτή-
ρια Ticketservises.gr και στο:
Τηλ: 6946046566