Λατρεύω το θέατρο. Αυτό θα μπορούσα να κάνω σε όλη μου τη ζωή
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Αγησίλαο Σιούνα, Personal Trainer, Ηθοποιό
Ο πολιτισμός είναι πολύ σημαντικός για τα μυαλά μας και για την υγεία μας.
Έχει παίξει σε περισσότερες από 35 θεατρικές παραστάσεις, συνεργαζόμενος με σημαντικές προσωπικότητες του θεάτρου, όπως ο Θύμιος Καρακατσάνης, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, ο Γρηγόρης Βαλτινός, ο Γιώργος Μιχαλόπουλος, ο Σπύρος Παπαδόπουλος, ο Γιώργος Παρτσαλάκης κ.α. Είναι ένας ακούραστος εργάτης του θεάτρου που μπορεί και υποστηρίζει ρόλους πολλών βαθμίδων, από την Επίδαυρο μέχρι ένα Bar Theater. Τον πρωτοείδαμε στις οθόνες μας σε διαφημιστικό σποτ της ΑΜΣΤΕΛ το 1999 και από τότε ακολουθήσαμε την πορεία του και θαυμάσαμε τις εξαιρετικές ερμηνείες του, το αξιόλογο ταλέντο του. Ο Μιχάλης Μαρκάτης είναι από τους αγαπημένους ηθοποιούς που με την καλλιέργεια και τις γνώσεις τους παράγουν πολιτισμό. Είναι παντρεμένος και πατέρας τριών αγοριών. Σε αυτό το ρόλο ζωής ο Μιχάλης Μαρκάτης δίνει μεγάλη σημασία. Είναι μαζί με την σύζυγό του την Έλενα αρκετά χρόνια και μεγαλώνουν τους γιους τους με ιδιαίτερη αγάπη.
Τον συναντήσαμε λοιπόν και του ζητήσαμε να μας μιλήσει για τον ίδιο, το θέατρο, το σινεμά και την τηλεόραση, τις επιτυχίες του αλλά και για την αγάπη του στην στρογγυλή θεά και την ΑΕΚ σε μία εφ΄όλης της ύλης συνέντευξη στις «ΣΕΛΙΔΕΣ ΔΥΤΙΚΑ».
- Πως ήταν τα παιδικά σου χρόνια; Που μεγάλωσες;
Μεγάλωσα σε μια γειτονιά της Αθήνας, στον Νέο Κόσμο. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν ανέμελα. Έχω δύο αδέρφια. Έζησα πολύ όμορφα παιδικά χρόνια με τα αδέλφια και τους γονείς μου εκεί, σε ένα διαμέρισμα. Έπαιξα πολύ, πέρασα καλά, έκανα παρέες, χτύπησα, έκανα ποδήλατο, έπαιξα μπάλα, μπάλα, μπάλα. Μας έχαναν οι γονείς μας. Ξέρεις μεγάλωσα στη δεκαετία του ΄80 που όλα ήταν απλά και πιο λιτά.
- Ήθελες πάντα να γίνεις ηθοποιός; Υπήρξε κάποιος από την οικογένειά σου που σε παρότρυνε;
Κανένας στην οικογένειά μου δεν είχε καμία σχέση με αυτό. Γεννήθηκε σε εμένα η ιδέα από τότε που πήγαινα στο Γυμνάσιο. Η αρχή έγινε με τις σχολικές παραστάσεις. Μου άρεσε η συμμετοχή σε αυτές, όλη η διαδικασία, η επιλογή του έργου, η τέχνη του θεάτρου. Η πρώτη μου επαφή ήταν με την «Ειρήνη» του Αριστοφάνη. Τι καλύτερο για ένα παιδί που δεν πολύ κατάλαβε αλλά ένιωσε το τι σημαίνει θέατρο μέσα στην ψυχούλα του. Το σημάδεψε αυτή η εμπειρία για να την κρατήσει ως αποσκευή, μεγαλύτερο πια, και να το δει σοβαρά και ώριμα. Ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί.
- Αν δεν κάνω λάθος η πρώτη σου συμμετοχή στην τηλεόραση ήταν στη σειρά «Σκορπιός» την δεκαετία του ΄90. Ωστόσο η πρώτη σου μεγάλη επιτυχία ήταν μια σειρά από διαφημίσεις της ΑΜΣΤΕΛ τη σεζόν 1999. Θεωρείς ότι αυτή η επιτυχία σε βοήθησε στη μετέπειτα πορεία σου στο θέατρο και την τηλεόραση;
Ακριβώς . Έκανα μια πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση εντελώς τυχαία δηλαδή. Προτού πάω στη Δραματική Σχολή για να γίνω ηθοποιός, στο σίριαλ «Σκορπιός», δούλευα ως βοηθός ηλεκτρολόγου. Είχα εκφράσει βέβαια το ενδιαφέρον μου για την υποκριτική. Ο Αντώνης Καφετζόπουλος και οι σκηνοθέτες και οι παραγωγοί μου εμπιστεύτηκαν και κάτι μικρά ρολάκια και ήταν πολύ γόνιμη όλη αυτή η πρώτη μου επαφή με την κάμερα και τα φώτα και όλο αυτό. Η πρώτη μου επαγγελματική δουλειά, τηλεοπτικά εννοώ, ήταν το 1999 με την διαφήμιση της ΑΜΣΤΕΛ που ήταν μια εξαιρετική επιτυχία για εκείνο τον καιρό αφού ήταν μια σειρά διαφημίσεων που κράτησε 4 με 5 χρόνια.
Ο ΘΥΜΙΟΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ
- Μίλησέ μας για την συνεργασία σου με τον αείμνηστο Θύμιο Καρακατσάνη στο «Θάνατο του Εμποράκου». Τι σου άφησε;
Ήταν μια από τις πιο ευτυχισμένες περιόδους της ζωής μου το να συνεργάζομαι με τον Θύμιο. Με τον οποίο ήρθαμε πολύ κοντά, γίναμε σαν πατέρας και γιος κάποια στιγμή, με όλα τα στραβά του, με όλες τις περιέργειές του αλλά και με όλο το ταλέντο του, με όλο αυτό που είχε να δώσει σε αυτούς που ήθελε προφανώς. Αυτό το τεράστιο πηγαίο ταλέντο που είχε μέσα στο κεφάλι του και στο κορμί του. Έμαθα τα περισσότερα που μπορούσα να μάθω ποτέ στο θέατρο κοντά του, δείχνοντάς μου παραδείγματα κάθε μέρα στην παράσταση, στην πράξη και όχι στα λόγια. Συζητούσαμε, λέγαμε τη θεωρία του πράγματος αλλά η πράξη είναι που κάνει τον ηθοποιό. Ο Θύμιος Καρακατσάνης μου έδωσε εφόδια που πιστεύω με έκαναν καλύτερο ηθοποιό. Τον έχω πάντα στην καρδιά μου, στο μυαλό μου. Σκέφτομαι πολλές φορές τι θα έλεγε και τον αγαπώ πολύ!
- Φέτος συμμετείχες στη μίνι σειρά εποχής της ΕΡΤ «Κρίσιμες στιγμές» του ομότιτλου διηγήματος της Γαλάτειας Καζαντζάκη σε σκηνοθεσία του Μανούσου Μανουσάκη. Επρόκειτο για μια πολύ ακριβή παραγωγή με σπουδαίους ηθοποιούς. Περίγραψε μας την εμπειρία σου από αυτή την συνεργασία.
Ήταν μια εξαιρετική δουλειά από όλες τις απόψεις. Από την πρώτη στιγμή της παραγωγής μέχρι τη τελευταία στιγμή του γυρίσματος νιώσαμε ηθοποιοί που κάνουν τη δουλειά τους. Ο Μανούσος Μανουσάκης είναι εξαιρετικός δάσκαλος και νομίζω ότι το αποτέλεσμα δικαίωσε τους πάντες. Ο πρωταγωνιστής μας ο Άκης Σακελλαρίου ήταν φανταστικός όπως συνήθως και όσο για τον δικό μου τον ρόλο που έκανα ένα υπαρκτό πρόσωπο, αυτόν τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Τσολάκογλου, που συνεργάστηκε με τους Γερμανούς στην κατοχή, ήταν πολύ συγκινητικό για εμένα. Το δούλεψα πάρα πολύ και είμαι πολύ περήφανος για αυτή τη δουλειά. Πρόκειται μάλιστα να δουλέψουμε πάλι μαζί με τον Μανούσο. Αποκτήσαμε μια αγάπη και μια εκτίμηση ο ένας για τον άλλο ώστε ήρθε και η επόμενη πρόταση, την επόμενη σεζόν να είμαστε μαζί στο «Κόκκινο Ποτάμι».
- Έχοντας δουλέψει για πολλά χρόνια σε θέατρο και τηλεόραση, τελικά ποιο από τα δύο προτιμάς; Θωρείς πως η τηλεοπτική σου πορεία βοήθησε αρκετά και την θεατρική σου καριέρα;
Νομίζω πως η θεατρική καριέρα εξαρτάται πια από την τηλεόραση. Στο θέμα του κοινού, στο θέμα των συναδέλφων και της ποιότητας της δουλειάς και της εκτίμησης, δεν ξέρω πόσο σημαντική είναι η τηλεόραση ώστε να δουλέψεις σε παραστάσεις που αξίζουν, έχουν ουσία και έχουν ποιότητα. Το να παίζεις σε ένα καθημερινό σίριαλ, όπως έχω κάνει πολλές φορές και δεν κατακρίνω προς Θεού κάτι τέτοιο, αφού θα έπαιζα πάλι, αλλά δεν σου δίνει δυνατότητες να παίξεις και σε μία αρχαία τραγωδία. Κατ΄εμέ δεν πιστεύω ότι συσχετίζονται αυτά τα πράγματα γιατί είναι άλλη δουλειά η μία άλλη η άλλη. Λατρεύω το θέατρο νομίζω ότι αυτό θα μπορούσα να κάνω σε όλη μου τη ζωή. Μου αρέσει πάρα πολύ ο κινηματογράφος, η τηλεόραση. Άργησα να καταλάβω, αλλά κατάλαβα πως δουλεύει όλο αυτό με την κάμερα. Ήταν πολύ σωστό αυτό που είχε πει ο Σακελλάριος , ότι η τέχνη του ηθοποιού είναι το θέατρο και το σινεμά – τηλεόραση είναι η τέχνη του σκηνοθέτη. Πάρα πολύ σωστό. Είμαστε εργαλεία για τον σκηνοθέτη στον κινηματογράφο ενώ στο θέατρο, θα έλεγα, χωρίς να παρεξηγηθεί η έννοια, είμαστε πιο σημαντικοί, πιο ουσιώδεις, πιο μεγάλες οντότητες.
- Επίσης φέτος πρωταγωνίστησες στην παράσταση 12 ένορκοι, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, του Reginald Rose, στο θέατρο Άνεσις. Πρόκειται για μία παράσταση που παίζεται για 7η χρονιά και γνωρίζει πολύ μεγάλη επιτυχία. Τι έχεις αποκομίσει από όλο αυτό;
Εξαιρετική εμπειρία, μοναδική, φανταστικό το έργο, υπέροχη η σκηνοθέτης μας, η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη που μπορεί να διαχειρίζεται πάντα, τουλάχιστον με αυτούς τους δώδεκα και περισσότερους παραπάνω, νομίζω ότι είναι δοκιμασμένη δουλειά για αυτό έχει πάει επτά χρόνια και ετοιμάζεται για τον όγδοο. Συνάντησα αξιολογότατους συνεργάτες, έκανα φίλους, είδα κι ένιωσα ένα κοινό που να κρέμεται από τα χείλη μας, που στο τέλος της παράστασης μας χειροκροτούσαν όρθιοι, μας φώναζαν «ευχαριστούμε» και να μας βγάζουν πέντε και έξι φορές για χειροκρότημα, έντιμο, πραγματικά μέσα από την ψυχή τους και ήτανε αυτό το πιο συγκινητικό από όλα. Πέρα του ότι ήρθα σε επαφή με ένα τεράστιο κείμενο, με ένα κλασσικό κατά την γνώμη μου έργο που αντικατοπτρίζει τις κοινωνίες όλων των εποχών. Όλο τον ρατσισμό, όλο το μίσος, όλο τον επηρεασμό από τους συγγενείς παράγοντες. Είναι καταπληκτική δουλειά πραγματικά και να πάτε να το δείτε και την όγδοη χρονιά.
- Είσαι ένας πολύ όμορφος άνδρας, παρόλα αυτά έχεις τσαλακώσει πολλές φορές τον εαυτό σου για τις ανάγκες κάποιου ρόλου. Θεωρείς τελικά ότι αυτή είναι η ολοκλήρωση ενός ηθοποιού;
Ευχαριστώ πάρα πολύ για τον τίτλο αλλά δεν νιώθω έτσι. Με συμπαθώ δεν μπορώ να πω αλλά όμορφος δεν με βρίσκω δεν έχει να κάνει. Η άποψή μου είναι ότι δεν είναι ο στόχος να τσαλακωθείς. Ο στόχος είναι να προσπαθείς να έρθεις πιο κοντά στο ρόλο που υποδύεσαι. Από την εμφάνισή σου μέχρι την ψυχοσύνθεση, το μυαλό και την καρδιά σου. Αυτό μου αρέσει να κάνω. Μου αρέσει να αλλάζω τα πρόσωπά μου, να αλλάζω τον τρόπο που περπατάει ο ήρωας, να νιώσω ότι ταιριάζει καλύτερα ένα σταυροπόδι διαφορετικό σε κάθε ήρωα για παράδειγμα. Είναι ευτυχία που μπορώ να το κάνω αυτό. Μου αρέσει να παίζω στο θέατρο, να τραγουδάω, να κάνω το κοινό να περνάει καλά. Από τις καλύτερες στιγμές μου ήτανε «Ο Θάνατος του Εμποράκου», του Θύμιου Καρακατσάνη, που ένιωθα πολλές φορές το κοινό με κομμένη την ανάσα να περιμένει την επόμενη ατάκα. Ήταν μοναδική – καταπληκτική εμπειρία ξαναλέω και πάλι.
- Να μιλήσουμε για μια άλλη εμπειρία στο θέατρο. «Ναπολεοντία» του Ανδρέα Στάικου;
Η «Ναπολεοντία» είναι βεβαίως ειδική περίπτωση μια ακόμα εξαιρετική δουλειά με την αγαπημένη μου φίλη και σχεδόν συνομήλικη δασκάλα που είχα ποτέ, την μοναδική Κερασία Σαμαρά που τολμάει και με βάζει και τραγουδάω και τσαλακώνομαι και δοκιμάζω πράγματα και βγαίνει το αποτέλεσμα κάθε φορά και καλύτερο. Έχουμε συνεργαστεί πέντε έξι φορές και πάντα όλες είναι με αγάπη, με μεράκι για τη δουλειά, με αυτό που μου αρέσει εμένα, με την αφοσίωση που θέλω να έχει ο συνεργάτης μου, ο σκηνοθέτης μου, ο παραγωγός μου.
- Πρόσφατα πρωταγωνίστησες στην ταινία «Υπέροχα Μόνοι» σε σκηνοθεσία Μαρίας Χελιδώνη. Θα ήθελες να έχεις κάνει περισσότερο σινεμά στην καριέρα σου;
Ήταν μια ταινία μικρού μήκους το «Υπέροχα Μόνοι»που πήγε σε διάφορα φεστιβάλ και έλαβε αρκετά βραβεία. Είμαι πολύ χαρούμενος για αυτή τη δουλειά. Δούλεψαν καλά τα παιδιά και της παραγωγής και της σκηνοθεσίας και βγήκε ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα. Ναι μου αρέσει το σινεμά, δεν μου έχει συμβεί πολλές φορές μέχρι τώρα αλλά αυτές τις λίγες το ευχαριστήθηκα δεόντος.
ΤΟ ΚΑΦΕ INTERMEDIO, Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΕΚ
- Το καφέ με τον αδελφό σου στην νέα Σμύρνη;
Έχουμε ανοίξει εδώ και τέσσερα χρόνια το καφέ INTERMEDIO. Είναι θεατρικός όρος το όνομά του και σημαίνει ένα μουσικό διάλλειμα κατά την διάρκεια μιας παράστασης. Το καφέ βρίσκεται στην Ελευθερίου 16 στην Νέα Σμύρνη, είναι all day μαγαζί. Είναι και ένας εξωγενής παράγοντας εισοδήματος για εμένα διότι έχω και οικογένεια και δεν μπορώ να στηριχθώ μόνο στα εισοδήματα από την δουλειά μου ως ηθοποιός. Τα προηγούμενα χρόνια η δουλειά του ηθοποιού ήταν λίγο επίφοβη.
- Είναι γνωστή η αγάπη που έχεις για το ποδόσφαιρο καθώς και η ενασχόλησή σου με την ποδοσφαιρική ομάδα του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Πως βλέπεις τα πράγματα στο χώρο του Ελληνικού ποδοσφαίρου όντας οπαδός της ΑΕΚ;
Είμαι ακόμα μέλος της ποδοσφαιρικής ομάδας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, υπήρξα ενεργός μια δεκαετία τουλάχιστον και κατέκτησα πρωταθλήματα, κύπελλα, έκανα ταξίδια στο εξωτερικό. Περάσαμε υπέροχα με αυτήν την φανταστική παρέα που φτιάξαμε, τώρα εδώ και μερικά χρόνια ανήκω στους παλαίμαχους. Οπότε στηρίζω την ομάδα εκτός γηπέδου. Τους αγαπώ, έχουμε γίνει μια παρέα και μας ενώνει το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Όσον αφορά την ΑΕΚ είμαι πιστός οπαδός της. Πιστεύω ότι είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ και τα αγόρια μου, τα παιδιά μου, ΑΕΚ έγιναν, δεν ξέρω πως αλλά ευτυχώς. Περνάμε κρίσεις πολλά χρόνια αλλά όταν σηκώνουμε κεφάλι έτσι λίγο, το ευχαριστιόμαστε παραπάνω. Δεν νομίζω να αλλάξει αυτό. Λυπάμαι για την κατάσταση στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, για όσα λέγονται, για όσα γίνονται, για όλη αυτή τη βρώμα και την μαυρίλα, που δεν μας αφήνει να πάρουμε την οικογένειά μας και να πάμε στο γήπεδο.
ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΑ ΤΑΛΕΝΤΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΖΗΣΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΑ
- Τι ετοιμάζεις επαγγελματικά για το μέλλον και τι θα συμβούλευες ένα νέο παιδί που θέλει να ασχοληθεί με το χώρο της υποκριτικής;
Για τον χειμώνα που έρχεται όπως προείπα θα είμαι στο «Κόκκινο Ποτάμι 2» του Μανούσου Μανουσάκη, οπότε από τον Οκτώβρη λογικά θα είμαι στις οθόνες σας. Θεατρικά θα ξεκινήσω πρόβες, αλλά δεν είναι κάτι ανακοινώσιμο. Στο Σύγχρονο Θέατρο θα είμαστε. Θα κάνω και κάποιες αφηγήσεις που έχουν ξεκινήσει από διάφορους εκδοτικούς οίκους, που είναι κάτι πάρα πολύ ωραίο, να μπορείς να ακούσεις κλασσικά και μη βιβλία.
Η συμβουλή μου προς τα νέα παιδιά είναι να κάνουν αυτό που νιώθουν ότι θα τους γεμίσει την ψυχή και την καρδιά. Δεν έχουμε χρόνο για να σπαταλάμε σε δουλειές που δεν γουστάρουμε. Σε δουλειές που μας φυλακίζουν και μας δίνουν ένα, μισό κι αυτό, μεροκάματο. Αξιοποιήστε τα ταλέντα σας. Ελαφρύνετε την ψυχή σας. Νιώστε ελεύθεροι. Προσπαθήστε να ζήσετε από αυτό. Αυτή είναι η μοναδική συμβουλή σε αυτόν τον κόσμο που μας πιέζει από παντού να βγάλουμε λεφτά, να πληρώσουμε, να πάρουμε κάρτες και να πάρουμε δάνεια. Όχι. Πρέπει να αντισταθούμε και να ζήσουμε λίγο. Ο πολιτισμός είναι πολύ σημαντικός για τα μυαλά μας και για την υγεία μας. Κρατήστε το αυτό. Διαβάστε. Δείτε παραστάσεις. Ασχοληθείτε με την τέχνη. Θα σας εξυγιάνει την ψυχή.