ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ
70 χρόνια στο πάλκο και το σανίδι
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΟΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΟΘΕΙ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ 30/09, 1/10 και 2/10
ΓΡΑΦΕΙ η Σοφία Διγενή-Κολιοτάση, Δημοσιογράφος εκδότρια της ΣΑΡΩΝΙΚΟΣNEWS
Μας τραγούδησε το σ΄ αγαπώ σε όλες τις γλώσσες. Ήθελε «κοντά της να μείνει» και να της θυμίζει την «πρώτη τους νύχτα», να της μιλάει για «έναν ουρανό με αστέρια» και για «της Αθήνας το φεγγάρι»…
Μην μου πείτε ότι δεν τα σιγοτραγουδήσατε «και μια και δυο και τρεις φορές» τα τραγούδια που ακούσατε με την φωνή του Γιάννη Βογιατζή;
Μα ναι. Κάθε τραγούδι του έχει από το χρώμα της φωνής του. Η γλυκιά φωνή του ωραιοποιεί τον στίχο και η ερμηνευτική του εκφραστικότητα κλείνει μέσα στα τραγούδια τη διαχρονικότητα.
Ο Γιάννης Βογιατζής και τα τραγούδια του δεν χρειάζονται συστάσεις... Τραγουδάμε μαζί του τις εποχές, γεμίζουμε την ψυχή μας με ήχο γεμάτο ευαισθησία, χρώμα, συναίσθημα.
Ο Γιάννης Βογιατζής είναι ένας από τους πιο σπουδαίους τραγουδιστές του ελαφρού τραγουδιού.
Γεννήθηκε στο Παγκράτι…
Μα πώς να ήταν το Παγκράτι των παιδικών του χρόνων;
Μια συνοικία λαϊκή με απόχρωση αστική και συνάμα εργατική.
Αν ψάξεις στα σοκάκια της θα βρεις όλη την ιστορία της πόλης των Αθηνών να παρελαύνει μπροστά στα μάτια σου. Εκεί μεγάλωσε ο Γιάννης Βογιατζής, στις γειτονιές της Αθήνας του 1934 που έζησαν και περπάτησαν κι άλλες μεγάλες προσωπικότητες της εποχής. Γεώργιος Σεφέρης, Κώστας Βάρναλης, Μάνος Χατζιδάκις αλλά και οι Βρεττάκος, Μόραλης, Ντέμης Ρούσσος …
Ποιος μπορεί σήμερα να φανταστεί ότι γύρω στο 1930 στο Άλσος Παγκρατίου, εκεί που πρωτοξεκίνησε τις πρώτες του εμφανίσεις ο Γιάννης Βογιατζής, έβοσκαν κατσίκια; Ή ότι μέχρι τη γερμανική κατοχή στο Άλσος υπήρχε ζωολογικός κήπος και αργότερα τρεις αρκούδες ήταν η μεγάλη ατραξιόν, με δημοσιεύματα της εποχής, να παρομοιάζουν, με χιούμορ, το Παγκράτι με τα Καρπάθια και τα Πυρηναία;
Στα πρώτα χρόνια μετά τον εμφύλιο στο Άλσος λειτούργησε το ομώνυμο θεατράκι. Τόπος πολιτισμού και ψυχαγωγίας.
Το Άλσος όμως είναι πολλά για τον Γιάννη Βογιατζή που έμελλε να χάσει τον πατέρα του λίγο μετά την κήρυξη του πολέμου το 1941, όταν ήταν μόλις επτά ετών.
Έντεκα χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1952 μπήκε το τραγούδι στη ζωή του. Εκείνη την περίοδο, ο Γιάννης Βογιατζής είχε μόλις τελειώσει την τελευταία τάξη του γυμνασίου κι ετοιμαζόταν να δώσει για να μπει στη Σχολή Ευελπίδων προκειμένου να ακολουθήσει το δρόμο του πατέρα του. Εκείνο το βράδυ λοιπόν πέρασε από το αναψυκτήριο του Άλσους, όπου ο Σμυρνιός μουσικοσυνθέτης και μαέστρος Ζοζέφ Κορίνθιος διοργάνωνε βραδιά ταλέντων. Ο νικητής θα κέρδιζε ένα ρολόι και θα εμφανιζόταν στο Άλσος όλο το καλοκαίρι. Μέχρι τότε στον Γιάννη Βογιατζή άρεσε το κλασικό τραγούδι και τραγουδούσε μόνο ερασιτεχνικά, αλλά δεν είχε καθόλου τη λαχτάρα να γίνει τραγουδιστής.
Παιδί στην κατοχή και ορφανός από πατέρα δεν έχει κρύψει ποτέ τις δυσκολίες που έζησαν αυτός και η οικογένειά του. «Η μητέρα μου έκανε ότι μπορούσε για να μας συντηρήσει. Έχω φορέσει παπούτσια με χαρτόνι και σκοινί από το κάτω. Έχουμε φάει και σκύλο εν γνώσει μας. Πήγε η μάνα μου και βρήκε στην Καισαριανή για να βάλουμε στον οργανισμό μας πρωτεΐνες και τέτοια πράγματα. Δεν περνάγαμε καλά»… «Δούλευα από 12 ετών και πήγαινα με τα πόδια στη Νέα Σμύρνη από το Παγκράτι. Το 52′ ξεκίνησα να τραγουδάω, ενώ το πρωί δούλευα στην εταιρεία υφασμάτων», εξομολογήθηκε, προσθέτοντας: «Δεν σκόπευα να λάβω μέρος στον διαγωνισμό τραγουδιού, το έκανα για δύο τσιγάρα»…
Από το 1952 ως το 1959 εμφανίζεται στο «Άλσος» Παγκρατίου, με το Ζοζέφ Κορίνθιο, το «Άλσος» του Γιώργου Οικονομίδη ή το χειμωνιάτικο « Green Park » με μαέστρο το Γιώργο Καρδάμη. Συνεργάζεται επίσης τραγουδώντας με την ορχήστρα του Γιάννη Σπάρτακου.
Απ ’τις αρχές της δεκαετίας του ’60, πέρασε και στη δισκογραφία, γνωρίζοντας αμέσως την επιτυχία.
Παράλληλα δραστηριοποιήθηκε ως καλλιτέχνης σε όλους τους χώρους όπου λειτουργούσε το τραγούδι, στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στο ραδιόφωνο. Έχει χαρακτηριστεί δε, ως Πωλ Άνκα της Ελλάδας όταν τραγούδησε το «Εσένα» των Αλέξανδρου Λιδωρίκη και Γιάννη Σπάρτακου.
Το 1959 ο Γιάννης Βογιατζής κερδίζει το 3ο βραβείο στο 1ο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού, με το «Εσένα» του Γιάννη Σπάρτακου και του Αλέκου Λιδωρίκη. Το τραγούδι δισκογραφείται σε δίσκο 45 στροφών και πολλά χρόνια αργότερα συμπεριλαμβάνεται σε συλλογές του τραγουδιστή, όπως «Τα ωραιότερα μου τραγούδια-Πρώτες εκτελέσεις» και «Τα πρώτα μου τραγούδια 1959-1966». Την ίδια χρονιά ηχογραφεί και το «Αιθέριο λουλούδι», ένα «σλόου ροκ», όπως γράφει η ετικέτα από το μικρό δίσκο, του Γεράσιμου Λαβράνου σε στίχους του Κώστα Μάνεση. Το 45άρι από την άλλη πλευρά είχε το «Κάποιον αγαπάς» (Γ.Λαβράνου-Ι.Αργύρη) και πάλι με τον Βογιατζή. Το «Αιθέριο λουλούδι», επανεκδόθηκε στην κασετίνα «Η Αθήνα του '60 τραγουδά» το 2007, ενώ ο Βογιατζής το ξανατραγούδησε (σε ποτ-πουρί) το 1989 στο δίσκο «Κυρίες, κύριοι… ο Γιάννης Βογιατζής».
Εξαιρετικά καλός ερμηνευτής. Αξιόλογος και αξιοπρεπής Άνθρωπος !!!! Θα πουν όσοι τον γνωρίζουν ως διάσημο καλλιτέχνη και ως απλό άνθρωπο.
Ο Τόλης Βοσκόπουλος του έδωσε το τραγούδι «Εκείνη» το 1969 και πήρε το δεύτερο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού. Το 1971 ο Τόλης Βοσκόπουλος έγραψε το τραγούδι «Αδέλφια μου αλήτες πουλιά» το οποίο ερμήνευσε και πάλι ο Γιάννης Βογιατζής και κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης. Έτσι ξεκίνησε και η φιλία τους.
Μέχρι τα τέλη περίπου της δεκαετίας του ’70, σε πολυκατοικία στη γειτονιά του στο Παγκράτι έμενε και ο ηθοποιός Κώστας Βουτσάς, με τον οποίο ο Γιάννης Βογιατζής ήταν στενός φίλος και κινηματογραφικός παρτενέρ του ως Γιάννης Φωτίου στο «Ραντεβού στον αέρα» όπου έπαιξε και ο εξάδελφός του ο ηθοποιός Γιάννης Βογιατζής.
Τότε ερμηνεύοντας το υπέροχο κομμάτι «Ένας ουρανός μ’ αστέρια» έκαιγε καρδιές…
Ένας ουρανός μ’ αστέρια
Είναι η αγάπη η δική μας
Που δεν έχει στη ζωή μας
Ούτε τέλος ούτε αρχή
Ένας ουρανός
Πάντα φωτεινός
Ένας ουρανός μ’ αστέρια
Πού έχει χίλια καλοκαίρια
Φυλαγμένα στην ψυχή
Πού έχει χίλια καλοκαίρια
Φυλαγμένα στην ψυχή
Λαμπερός, με φωνή αηδονιού, άφησε το ιδιαίτερο αποτύπωμά του σε αγαπημένες ταινίες.
Στη δεκαετία του ’60 εμφανίζεται σε αρκετές κινηματογραφικές ταινίες ενώ παράλληλα τραγουδά διαχρονικές επιτυχίες όπως «Η πρώτη μας νύχτα», «Σου το πα μια και δυο και τρεις», «Νύχτα καλοκαιριού», «Σ’ αγαπώ σ’ όλες τις γλώσσες» κλπ. Συνθέσεις των Μίμη Πλέσσα, Γιώργου Μουζάκη, Κώστα Καπνίση - σε στίχους Αλέκου Σακελλάριου, Κώστα Πρετεντέρη, Θάνου Σοφού- αλλά και του Μάνου Χατζιδάκι και του Μίκη Θεοδωράκη. Ξεχωριστές οι ερμηνείες του στην «Όμορφη πόλη» και στο «Μέσα στα μαύρα σου μαλλιά» του Θεοδωράκη ή στο «Ξέρω κάποιο στενό» του Χατζιδάκι. Ιστορία θα γράψουν επίσης, τα μοναδικά ντουέτα του με την Τζένη Βάνου, στο «Θέλω κοντά σου να μείνω», στο «Αμαξάκι» και σε πολλά ακόμα τραγούδια…
Τραγούδησε και τον ύμνο του Παναθηναϊκού που είναι και η αγαπημένη του ομάδα.
Τραγούδησε σε όλα τα καμπαρέ της εποχής και από το 1958 μέχρι το 1962 ήταν ο επίσημος τραγουδιστής των ανακτόρων και έγινε μάρτυρας σε αρκετές ιστορίες με πρωταγωνιστή τον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο.
«Η δεκαετία του ’60 ήταν για μένα ανεπανάληπτη. Μεγαλούργησαν όλα τα μυθικά πρόσωπα» έχει πει σε συνέντευξη του. Αυτή τη δεκαετία ο Γιάννης Βογιατζής ήταν ένα από τα αστέρια που την χαρακτήρισαν.
Ο Γιάννης Βογιατζής είναι σήμερα μόνιμος κάτοικος Κερατέας. Ασχολείται καθημερινά με το αγρόκτημά του. «Χωρίς το κτήμα στην Κερατέα, δεν θα ζούσα, έχει καθαρό αέρα» λέει. Αυτό είναι «ψηλά σε έναν λόφο» το «βασίλειό του», όπως το αποκαλεί, όπου ζει συντροφιά με τη σύζυγό του Μαρία Κεσίσογλου, πρώην αεροσυνοδό, με την οποία έπειτα από 25 χρόνια πολιτικού γάμου, παντρεύτηκε το 2007 και με θρησκευτικό γάμο στην εκκλησία της Παναγίας Γκαρικά, στην Κερατέα τηρώντας και το εθιμοτυπικό.
Στην Κερατέα ζει 27 χρόνια και μαζεύει τις ελιές από τις είκοσι ρίζες που έχει στο κτήμα του, που οι μυγδαλιές του προλογίζουν κάθε χρόνο την Άνοιξη, οι συκιές και οι φιστικιές δίνουν τους καρπούς τους κάθε καλοκαίρι και φθινόπωρο. Εδώ είναι ο κόσμος του! Οι άνθρωποί του, το βιός του που έφτιαξε με την αγαπημένη του Μαρία.
Δεν χάνει ευκαιρία, καιρού επιτρέποντος, να συναντάει τους φίλους του στο αγαπημένο του καφενείο της πλατείας και να ανταλλάσσουν καλημέρες. Είναι όπως πάντα πρόσχαρος και αγαπητός.
Ένας αιώνιος έφηβος με χιούμορ, απλότητα και γοητεία. Αυτός είναι ο ένας και μοναδικός Γιάννης Βογιατζής.
Ο Δήμος Λαυρεωτικής, το Ν.Π.Δ.Δ. «ΘΟΡΙΚΟΣ» και το Δημοτικό Θεατρικό Εργαστήρι «ΘΕΣΠΙΣ», τιμούν με μια μουσικοθεατρική παράσταση, τον βραβευμένο τραγουδιστή – ηθοποιό Γιάννη Βογιατζή για τα 70 χρόνια προσφοράς του στο τραγούδι και την υποκριτική.